lembrando as das hortênsias, embora pendentes.
Ata — Pinha (Ata).
— Brava — Mutamba.
— De-lima — Graviola.
Atanásia-das-boticas — Catinga-de-mulata (Tanacetum vulgare).
Ataúba — Bilreiro.
Atchi — Diamba.
Ati — Pinha (Ata).
Atolé — Açafroa.
Atraca-madeira — (Clusia sp.) Mangue-cebola.
Auaçu — Babaçu.
Auí — Araçá-mirim.
Auiba — Myroxilon digynum Bth. Leguminosa e a Flacurtiácea — Xylosma digynum Ktz. — arboreta espinhosa, de fos.. elípticas, fls.. em umbela, adstringente e aromática.
Auiuva — Auiba.
Aurora — Astrápea.
— Dos-campos — Artemige (Indistintamente).
Avaremotemo — Pithecolobium avaremotomo M. Leguminosa arbórea, de córtex suberoso. Fos.. pinadas; fls.. esbranquiçadas e globoides; vagem. Lenho alvo tanífero.
Avelós — Euphorbia tirucalli L. Euforbiácea cactiniforme, arbórea e prolífica. Fos.. pequeníssimas e raras; ramos articulados, verdosos e lactescentes. Temido até pelos animais, e tido como capaz de cegueira. Forma cercas intransponíveis.
Avenca — Inúmeras polipodiáceas, especialmente do ge. Adiantum. Erbácios ou subarbustos, de cau. delgado e resistente, muito estimados pela delicadeza de suas fos.. (frondes). Algumas são conhecidas por samambaias. Decorativas: Adiantum capilitts-veneris L., Adiantum cuneatum Lang e Fusc., Adiantum lunatum Bur., Adiantum tenerum Sw.
— Comum — Avenca (Adiantum capillis-veneris). Tida como peitoral.
— Da-folha-miúda — Avenca (Adiantum cuneatum).
— De-bicão — Avenca (Adiantum tenerum).
— Do-canadá — Avenca (Adiantum capillis-veneris).
— Miúda — Avenca (Adiantum capillis-veneris).
Avencão — Acrosticum aureus L. Polipodiácea subarbustiva, hidrófila e de grandes frondes; Adiantum rhyzophytum Schr., da mesma fa.
— Da-bahia — Avencão (Adiantum rhyzophytum).
Avineira — Angelim (Indistintamente).
Azálea — Rhododendrum indicum Sw. Ericácea arboreta, dificilmente aclimada na Bahia. Fos.. lancioladas; fls.. gamopetalas, consoante as vars., singelas ou dobradas, alvas ou encarnadas. Sp.. ornamental, podendo ser aparada como o ficus (Ficus retusa).
Azeda (rasteira) — Oxalis repens Thum. Oxalidácea herbácea, de fos.. compostas, fls.. amarelas em pequenos grupos, e fr.. capsular. Sp.. rústica, usada em saladas. Há outros ves. com o mesmo apelido e até de fas. diferentes.
— Da-guiné — Rosela.
— De-ilhéus — Begonia bidentada Radd. Begoniácea subarbustiva, de fos.. elípticas e estipuladas; fls.. em panículas albas e umbeliformes, com frs. capsulares.
— De-três-folhas — Azedinha.
— Do-brejo — Erva-azeda.
— Dos-ourives — Erva-azeda.
— Miúda — Rumex acatocella L. Poligonácea herbácea e calcícola. Fos. oblongas e auriculadas; fls.. esverdeadas e em cachos; fr. cariopse e amiláceo. Sp. rica em ácido oxálico.
Azedaraco, azedaraque — Sabonete-de-soldado.
Azeda-rasteira — Azeda.
Azedas — Rosela.
— De-ovelha — Azeda-miúda.
Azeda-vermelha — Rosela.
Azedinha — Oxalis barrelieri L. Oxalácea herbácea. Trifólios estipulados; fls. albas ou encarnadas e fr. emular. Algumas são as sps. conhecidas por esse apelido, como a Oxalia corniculata L. do mesmo tipo. Encerram ácido oxálico e as fos. são comíveis.
— Aleluia — Azeda-miúda.
— Da-bahia — Begonia bahiensis DC. Begoniácea herbácea, com trifólios, fls. róseas e fr. capsular. Hidrófila; antifebril. Oxalis bahiensis Prog. Oxalácea herbácea, de fos. compostas, fls. amarelas e fr. capsular. Também febrífuga.
— Das-pedras — Oxalis densifolia Zuc. Oxalácea herbácea e erecta, com os caracteres das sps. congêneres.
— De-folha-cortada — Oxalis oxypetera Porg. Oxalácea rizomatosa